De Sint Jozefschool aan de Laagte in Eibergen is als schoolgebouw gespaard gebleven en onderdeel geworden van een fraai appartementencomplex. Aan de voormalige school is onlosmakelijk de naam van Koenders verbonden. Leonardus Petrus Koenders (1910-1987) was hoofdonderwijzer van 1936 tot 1975. Velen in Eibergen zullen nog met weemoed terugdenken aan de tijd waarin zij naar de Sint Jozefschool gingen. Dat was in een tijd waarin het schoolhoofd nog een groot gezag had en beschouwd werd als de ‘schoolpaus’. De meester kon zich nooit vergissen. Zijn oordeel gold als onfeilbaar. Wanneer de meester niet tevreden was over jouw gedrag of prestaties dan kon je als kind een fikse bestraffing verwachten van je ouders. “Dat is tegenwoordig wel anders, het lijkt wel omgekeerd”, zo stelde Koenders in een interview bij zijn pensionering. “Wanneer een kind op school te weinig presteert dan komen de ouders op school een hartig woordje met de onderwijzer spreken.”
De tijden zijn veranderd. Ooit golden strenge regels, niet alleen voor de kinderen maar ook voor ouders. Misschien kunt u zich nog herinneren dat bij de vooren achterdeur van de school bordjes hingen met als opschrift: “Het schoolhoofd en onderwijzend personeel wensen gedurende de lesuren niet gestoord te worden”. De school was een burcht waar ouders nauwelijks toegang hadden. Het schoolhoofd was autoritair. Er werd in die tijd niet anders verwacht dan dat hij zijn gezag in volle omvang liet gelden. Leerlingen konden dat zo nu en dan aan den lijve ondervinden.
In 1979, toen de Sint Jozefschool 75 jaar bestond, is door Ben Weeink een jubileumboekje uitgegeven. Ben Weeink (1932-2007) is zes jaar leerling en later 34 jaar onderwijzer op deze school geweest. Om die oude tijd te typeren nam hij in het boekje een ‘protestsong’ op, een soort afscheidsvers waarmee je onder het gezag van de meester uitkroop. Bij het verlaten van de school kon hij je immers niets meer doen.
“Meester welbedankt, voor het zitten in de bank voor het staan in de hoek en de klappen voor de broek”.